با سلام از اظهار نظرتان متشکرم.اين که ظاهر افراد دليل بر باطن آنها نيست يک قاعده کلي است.صحبت از جنگ و مايه گذاشتن از جان و زندگي است وقتي جنگ شد بسياري از همينهايي که آرزوي شهادت داشتند و جانماز آب ميکشيدند در رفتند و قايم شدند و بسياري از همين کساني که جامعه نظري خوبي به آنها نداشت جبهه رفتند و شهيد شدند اما هر کاري رسمي دارد.آيا شما برخوردتان با معلم و پدر تان مثل زماني است که با صميمي ترين دوستان هستيد؟ رفتار شما در خانه مثل داخل جامعه است ؟ شهدا را نمي توان با پوشيدن لباس حرمت گذاشت همانطور که نميتوان با گذاشتن ريش.اين بحث سياسي نيست و سياسي کردن شهدا پايمال کردن خون آنها است.

اگر شهدا را دوست داريم مثل آنها ايثارگر باشيم خواه ديندار خواه بي دين

مهدي خوبي؟